donderdag 23 april 2009
De aanzuigende werking van jeugdzorg
Als mensen eenmaal in de molen verzeild zijn geraakt van de jeugdzorg dan is het voor de meesten een helse klus er weer uit te komen. Dat zegt voormalig kinderrechter Doek. Ouders van wie de kinderen ooit onder toezicht van jeugdzorg zijn gekomen krijgen het vrijwel niet meer voor elkaar hun kinderen terug te krijgen. In EénVandaag het verhaal van twee moeders en hun strijd tegen jeugdzorg.
Ella Kalsbeek zat zo'n 16 jaar in de Tweedekamer en hield zich bezig met het koningshuis en drukte een stempel de ontwikkeling van nederlandse jeugdcriminaliteit, jeugdgevangenissen en jeugdzorg. In 1998 was had ze te maken met wetsvoorstel 24649 over afstammingsrecht en adoptie. Volgens haar hoeven vrouwen de vader van hun kind niet te erkennen als ze dat niet wilden. Haar voorstel werd nog aangenomen ook, ondanks dat het in strijd is met de europese verdrag voor de rechten van de mens (EVRM). Volgens het IVRK heeft het kind twee biologische ouders met ouderlijke bevoegdheden. Ook volgens het verenigde naties verdrag van de rechten van het kind (IVRK) heeft elk kind twee bevoegde ouders. Zowel het EVRM als het IVRK zijn populaire en moderne wetten, die in nederland volop geldig zijn.
Kalsbeek baby's
Het was Kalsbeek's bedoeling dat dan meer kinderen vrij zouden komen voor adoptie en pleegouders, kinderen zonder erkende vader vallen eerder ten prooi aan adoptie en pleegzorg. Er is een grote druk van adoptie-ouders en pleeg-ouders om meer kinderen voor hén ter beschikking te stellen. Ook wilde Klasbeek alleenstaande moeders meer rechten op de kinderen geven, met alle gevolgen van dien. Haar eigen scheiding in 1998 -ze beëindigde haar eigen relatie en werd lesbiënne- zal daarbij een rol hebben gespeeld.
Door vaders niet te erkennen wordt op veel baby's een stempel gedrukt dat het kind in het latere leven minder kansen geeft om volwaardig op te groeien in de maatschappij. Kalsbeek is tegenwoordig voorzitter van een amsterdamse jeugdzorg instelling ALTRA, waar die kinderen speciaal onderwijs nodig hebben. Zij verdient aan kinderen met dat stempel, begrijpt u het nog? De Pvda heeft inmiddels afstand genomen van haar ideeën en ze moest haar tweede kamer lidmaatschap opgeven.
Gezinnen zonder een erkende vader lopen grotere kans een prooi te worden voor commerciële belangen. Om steeds grotere gebouwen en bonussen voor het personeel te kunnen maken, heeft de jeugdzorg een aanzuigende werking op steeds meer kinderen. Er wordt gehoor gegeven aan anonieme tips over gezinnen waaruit kinderen gerecruteerd kunnen worden. Hoe meer aanzuiging, des te meer subsidiegeld wordt verkregen voor behandeling, verzorging en begeleiding.
Wordt vervolgd…
Labels: Jeugdzorg














